Istniało
kiedyś imperium, które rządziło jedną czwartą światowej populacji i
zajmowało taką samo część powierzchni ziemi, dominując niemal na
wszystkich oceanach. Imperium Brytyjskie było największym imperium w
dziejach ludzkości, powstawało przez blisko 300 lat wskutek działalności
osadniczej, handlowej i podbojów terytorialnych monarchii brytyjskiej. W
momencie największego rozkwitu tereny zależne od Brytyjczyków
porozrzucane były na wszystkich kontynentach, przez co Imperium
Brytyjskie zyskało miano „imperium nigdy niezachodzącego słońca". To
wszystko nie byłoby możliwe, gdyby nie rzesze szalonych śmiałków,
którzy udawali się na podbój ówczesnego im świata pod powiewającą flagą
monarchii brytyjskiej, szukając gdzieś na odległych lądach lepszych
szans także dla siebie samych, w przeciwnym razie czekałaby ich marna
egzystencja na rodzimych Wyspach Brytyjskich. Jednym z takich śmiałków
był Ernest Shackleton, irlandzki podróżnik i odkrywca, wielki miłośnik i
badacz lodowego południa - Antarktydy. Shackleton marzył o zdobyciu bieguna południowego odkąd w wieku 16 lat zakończył edukację i zatrudnił się w The North Western Shipping Company, prywatnym przedsiębiorstwie handlowym, które operowało własną flotą statków. Sir Ernest Henry Shackleton czterokrotnie brał udział w wyprawach na mroźne południe. Pierwszy raz miał miejsce, gdy został członkiem ekspedycji Roberta Scotta na pokładzie statku „Discovery" w latach 1901 - 1902. Kolejną próbą była wyprawa „Nimrod" w latach 1907 - 1909, jednak także ta próba okazała się nie udana, będąc 180 kilometrów od bieguna, Shackleton musiał zawrócić, gdyż członkom ekspedycji zabrakło żywności. Najbardziej heroiczną była trzecia wyprawa irlandzkiego podróżnika, którą odbył w latach 1914 - 1916, na pokładzie statku „Endurance". W setną rocznicę tych wydarzeń historię wyprawy spisał na nowo i zilustrował brytyjski rysownik William Grill. Dzisiaj, rok po światowej premierze, ukazał się polski przekład. „Wyprawa Shackletona" to debiut publicystyczny Williama Grilla. Publikacja została uznana przez „The New York Times" za najlepszą ilustrowaną powieść w 2014 roku. Jako że dzisiaj Mikołajki, znalazłem tą niezwykłą książkę w skarpecie i cieszę się ogromnie. Shackleton do końca życia wracał na Antarktydę, do miejsca, które pokochał. Zmarł w 1922 roku, w trakcie czwartej ekspedycji, mającej na celu opłynięcie Antarktydy. Ten cholernie uparty Irlandczyk zwykł powtarzać swoim towarzyszom „że poszukiwanie i sięganie po nieznane leży w naszej naturze. Jedyną prawdziwą porażką jest rezygnacja z poszukiwań". Zdecydowanie polecam lekturę „Wyprawy Shackletona" młodszym i starszym czytelnikom. Saluto.
